خانه بازی کودک، که با نامهای خانهی اسباب بازی و یا خانهی بازی کودک هم شناخته میشود، یک مرکز مراقبت موقت از کودکان است. خانههای بازی در سراسر جهان محبوب هستند و سرمایهگذاریهای زیادی روی این نوع کسب و کار انجام میگیرد.
ممکن است خانههای بازی شامل یک زمین بازی کوچک با امکانات کامل باشند و یا منطقهای مانند یک روستا که به طور کل برای کودکان طراحی شده را در بر بگیرند.معمولا شرکتهای خصوصی، باشگاههای تناسب اندام و… روی این کار سرمایهگذاری میکنند.
در این خانههای بازی با توجه به خواسته والدین، از کودکان برای زمانی کوتاه (2 یا 3 ساعت در روز) مراقبت میکنند. در این زمان کودکان میتوانند در محیطی شاد، پویا و سرزنده، همراه با هم سن و سالهای خودشان وقت بگذرانند.
کانونهای پرورش فکری کودکان و نوجوانان فعالیتهای آموزشی و تفریحی زیادی مانند آموزش هنرهای مختلف، موسیقی، آشپزی، کلاسهای آموزش زبان، ورزش و… در این مراکز ارائه میدهند.
برای کودکان زیر 2 سال حضور یکی از افراد خانواده و یا فردی که بتواند از کودک مراقبت کند نیاز است. سرپرست بچه میتواند در زمانی که او در حال لذت بردن از امکانات خانهی بازی است، از دور او را تماشا کند.
از آنجایی که کودکان بیش از بزرگسالان نیاز به تخلیهی انرژی انباشته در بدن خود دارند، وجود فضایی مناسب برای بازی و فعالیت بدنی کودک ضروری است.امروزه آپارتمان نشینی معضل بزرگی برای جنب و جوش طبیعی کودکان محسوب میشود زیرا به دلیل کوچک بودن فضای خانه و همچنین مراعات حال همسایهها، معمولا والدین اجازهی انجام فعالیتهای بدنی را به کودکان نمیدهند.
مشغله ی کاری و دشواریهای زندگی هم وقت بسیاری از والدین شاغل را به طور کل پر میکند و در نتیجه زمان خیلی محدودی برای اختصاص دادن به گردش و تفریح فرزندان خود در اختیار دارند و نمیتوانند به صورت مداوم فررند خود را به مکانهایی مانند شهربازی و پارک ببرند.
یکی از اولین خانههای بازی در ایران، خانهی اسباب بازی «مجتمع فرهنگی هنری دکتر مبین» بود، که در سال 82 در شهر تبریز دایر شد. این خانهی اسباب بازی مساحتی حدود 315 متر مربع داشت و کودکان میتوانستند در این خانهی بازی عضو شوند و علاوه بر بازی و استفاده از امکانات و اسباب بازیهای مدرن، اسباب بازیهای کوچکتر را برای مدتی قرض گرفته و به خانهی خود ببرند.
مربیان مجربی نیز در خانهی اسباب بازی «دکتر مبین» مشغول به کار بودند که وظیفهی مراقبت و آموزش به کودکان را بر عهده داشتند. از جمله امکانات این خانهی اسباب بازی، اتاقهای قصهگویی، کتابخانه و وجود اسباب بازیهای مخصوص کودکان بود. کانون پرورش فکری تبریز کارهای آموزشی و تربیتی این مرکز را بر عهده داشت.
تفاوت خانه بازی کودک و مهدکودک
اگر این مطلب را تا این قسمت مطالعه کرده باشید شاید از خود سوال کنید که خانه های بازی و مهدکودک ها چه تفاوت هایی با یک دیگر دارند ویدئو زیر قطعاً می تواند به شما کمک کند:
تجهیزات لازم برای تاسیس خانه بازی
قبل از هر چیز باید مکان مناسبی برای تاسیس خانهی بازی فراهم کنید. اگر سرمایهی کافی دارید، بهتر است مکانی با مساحت زیاد تهیه کنید، زیرا بزرگی خانهی بازی هم فضای بیشتری برای جنب و جوش در اختیار بچهها قرار میدهد و هم یک ویژگی خوب در نظر والدینی است که قصد دارند به صورت مداوم فرزند خود را به خانهی بازی شما بیاورند.
محلی که برای تاسیس خانهی بازی کودک انتخاب میکنید باید سرپوشیده و با استانداردهای شهرداری محل زندگی شما هماهنگ باشد. حتی محلهای که برای تاسیس خانهی بازی در نظر میگیرید هم اهمیت دارد چون با توجه به قوانین وضع شده توسط شهرداری، معمولا بهتر است در هر منطقه فقط یک خانهی بازی تاسیس شود.
همچنین محل در نظر گرفته شده برای تاسیس خانهی بازی باید برای کودکان ایمنی سازی شود، وسایل خطرناک و بخشهای تیز با ضربهگیر پوشانده شود و در صورت وجود راه پله، حفاظ مناسب برای پلهها در نظر گرفته شود. در خانهی بازی محلی هم برای انجام امور اداری و ثبتنام در نظر بگیرید.
وسایل مورد نیاز خانه بازی کودک
بعد از خرید فضای مناسب، باید اسباب بازیهای قابل قبول و جدیدی برای بچهها تهیه کنید. اسباب بازیها باید استاندارد و در اندازههای مختلف و متنوع باشند. هر چه اسباب بازیها و تجهیزات خانهی بازی شما از نظر بچهها و والدینشان جذابتر باشند برای توسعهی کار شما مفیدتر است.
سعی کنید قبل از تهیهی هر وسیلهای دربارهی اسباب بازیهای مورد نیاز کودکان در سنین مختلف تحقیق کنید و سپس با آگاهی کامل اقدام به خرید وسایل خانهی بازی خود کنید. اسباب بازی و تجهیزات خانهی بازی شامل وسایلی مانند: استخر توپ، تاب و سرسره، استخر شن، ترامپولین، اسباب بازیهای الکترونیکی و مدرن مخصوص کودکان سنین بالاتر و… است.
پرسنل خانه ی فرهنگ مشارکتی!
برای تاسیس خانهی بازی (خانه فرهنگ مشارکتی) 4 کارمند اداری نیاز است. سمتهای این کارمندان به شرح زیر است:
مدیر کل: شرایطی برای مدیر کل خانهی بازی در نظر گرفته شده است. مدیر کل باید سنی بین 25 تا 65 سال داشته باشد، کاملا ایرانی و تابع کشور ایران باشد، سابقه و سوءپیشینهی کیفری و اعتیاد به مواد مخدر نداشته باشد. همچنین مدیر کل خانهی بازی بهتر است سابقه کار در محیط های کودک محور و کار با کودکان را داشته باشد.
مدیر امور داخلی: شرایط ویژهای برای این فرد در نظر گرفته نشده است، وظایف مدیر امور داخلی خانهی بازی شامل برنامهریزی و نظارت بر امور کلی خانهی بازی است.
کارمند مخصوص ثبتنام: بهتر است این فرد به امور اداری و شرایط ثبتنام آگاهی کامل داشته باشد.
مربیان آموزشی: مانند مدیر کل، برای مربیان آموزشی خانهی کودک نیز شرایط خاصی وجود دارد. مربیان خانهی کودک از نظر سنی بهتر است زیر 30 سال بوده تا شور و اشتیاق بیشتری برای چالش با کودکان داشته باشند. همچنین به دلیل ارتباط نزدیک با کودکان بهتر است در استخدام مربیان سختگیری بیشتری صورت بگیرد. ظاهر مربیان باید مورد پذیرش والدین و کودکان باشد تا برای آن ها قابل اعتماد باشد.
شرایط قانونی تاسیس خانهی بازی
خانههای بازی به قشر کودک که آسیبپذیرتر و حساستر از سایر اقشار جامعه هستند خدمات ارائه میدهند، از این رو برای تاسیس خانههای بازی باید به این مسائلی از این دست توجه کرد.